Καραγκιοζοπαίχτης
o παίχτης του θεάτρου σκιών

Στο θέατρο ο ηθοποιός ερμηνεύει τον ρόλο του γνωρίζοντας το σενάριο. Σ’ ένα έργο υπάρχουν όμως  πολλοί ρόλοι που την ερμηνεία τους την δίνουν πολλοί ηθοποιοί, κάθε ηθοποιός και ρόλος, εκτός από κάποιες σπάνιες περιπτώσεις που ένας ηθοποιός  υποδύεται δύο ρόλους μέσα στο έργο.

Στο θέατρο σκιών ο Καραγκιοζοπαίχτης καλείται να ερμηνεύσει όλους τους ρόλους, τις κάθε φιγούρας - Ήρωα της παράστασης, μόνος του, αλλάζοντας παράλληλα τη φωνή του για κάθε Ήρωα ξεχωριστά. Έτσι το μοναδικό εκφραστικό μέσο του καραγκιοζοπαίχτη είναι η φωνή του και ο προφορικός του λόγος.

Παράλληλα ξέρει και να τραγουδάει, έτσι δίνει φωνή, συναίσθημα, ύφος, ρυθμό στις φιγούρες του που τις περισσότερες φορές τις ζωγραφίζει ο ίδιος.

Το σενάριο της παράστασης δεν είναι γραμμένο πουθενά, αλλά από στόμα σε στόμα, προφορική παράδοση,  η υπόθεση και η ραχοκοκαλιά της παράστασης μεταφέρεται από τις παλαιότερες γενιές Καραγκιοζοπαιχτών στις καινούργιες.

Εκεί επάνω ο Καραγκιοζοπαίχτης με τις προσωπικές του προσθήκες γίνεται επίκαιρος. Βέβαια υπάρχουν και ταλαντούχοι δημιουργοί παρουσιάζοντας καινούργιες δικές τους παραστάσεις, διαφυλάσσοντας  όμως και την παράδοση του Ελληνικού Θεάτρου Σκιών από επικίνδυνους νεωτερισμούς.